ظهور و خفا

مارتین هایدگر از جمله فلاسفه ای هست که دو دوره اندیشه داره. در دوره اول در تلاشه تا با پدیدارشناسی هرمنوتیکی انسان، به فهمی از معنای وجود برسه. سعی میکنه از طریق دازاین (انسان) برسه به وجود. اما در دوره دوم دچار یک چرخش فکری میشه. به این نتیجه میرسه که ما نمیتونیم راهی به سمت وجود پیدا کنیم بلکه وجود باید خودش بر ما آشکار بشه. حقیقت پنهانه و ما باید گشوده باشیم تا خودش خودش رو بر ما آشکار کنه. خیلی از امور در خفا هستند و برای آشکار شدنشون باید زمینه اش فراهم بشه. تا زمینه اش فراهم نشه آشکار نمیشه. بخشی از اون زمینه رو ما باید فراهم کنیم و بخشیش هم برمیگرده به اون امر پنهان. هرجا آشکارگی رخ میده، حقیقت همون جاست. زبان هایدگر در این دوره شاعرانه میشه و دیگه خبری از نوشته های طولانی و سنگین نیست.

این نگاه برمیگرده به فلسفه یونان. کلمه " آلتیا" در زبان یونانی باستان به معنی کشف حجاب و آشکارگی است. عالم رو بر اساس ظهور و خفا در نظر میگرفتند. حقیقت در پس پرده پنهان شده و فقط با برداشتن حجابه که میشه حقیقت رو آشکار کرد.

در عرفان و در سیستم های تزکیه، حجاب تعبیر میشه به کل جهانی که در مقابل ما تصویر شده. این تصویر دروغین از جهانه و انسان ها در این توهم گیر افتاده اند. اما چون براشون خیلی ملموسه، اون رو واقعیت در نظر میگیرند. فقط کسی که از اون توهم بیدار بشه و سد حجاب رو بشکنه و این جهان رو پشت سر بگذاره، حقیقت رو شهود میکنه و جهان حقیقی براش نمایان میشه.

برکناری شو ز هر نقشی که آن آید پدید

تا تو را نقاش مطلق زان میان آید پدید

بگذر از نقش دو عالم خواه نیک و خواه بد

تا ز بی نقشیت نقشی جاودان آید پدید

تو ز چشم خویش پنهانی اگر پیدا شوی

در میان جان تو گنجی نهان آید پدید

تو طلسم گنج جانی گر طلسمت بشکنی

ز اژدها هرگز نترسی گنج جان آید پدید

جز خیالی چشم تو هرگز نبیند از جهان

از خیال جمله بگذر تا جهان آید پدید